Het Okinawa Kobudo (letterlijk vertaald als oude krijgskunst van Okinawa), zoals door ons beoefend, is nauw verwant aan het Matayoshi Kobudo van Shinko en Shinpo Matayoshi. Het beschrijfd de wapensystemen die er op Okinawa ontwikkeld zijn, waarbij Matayoshi Kobudo één van de stijlen is, die er op Okinawa bestaan.
Deze pagina presenteert uittreksels van een artikel dat de ontwikkeling en historische achtergrond van de Matayoshi Kobudo onderzoekt. Het is onze eigen vertaling van dit Engelse artikel: Lohse, Fred. (2007). Matayoshi Kobudo. pp. 2-15 in: Meibukan Magazine. No. 9. September 2007. Lent, The Netherlands.
Alle uittreksels zijn ter referentie duidelijk gemarkeerd.
Ontwikkeling van het Matayoshi Kobudo
“[…] In veel opzichten is de Matayoshi kobudo-traditie een klassiek voorbeeld van de syncretische ontwikkeling die de meeste vechtsporten in Okinawa gemeen hebben. De technische elementen van het systeem hebben hun basis in de vechtkunsten uit de Ryukyu King-periode die Shinko Matyoshi bestudeerde. Deze hebben hun basis in de familietradities, waaronder ekujutsu uit Tsuken jima en Okinawan bo vormen zoals Yonegawa evenals de de sai, kama-, bo- en eku-technieken van Agena, de tonfa en nunchiyaku van Ire en de bo-technieken van Yamane, Shishi en Oshiro. Aan de meer inheemse Okinawan-elementen zijn echter de technieken toegevoegd die Shinko in Manchuria heeft geleerd, wat hij ook in Shanghai heeft gestudeerd, de White Crane of Gokenki, en vooral de ongewapende en wapentechnieken van meester Kingai, waaronder de nunti, tinbe, sansetsukon en suruchin. Shinko Mata-
yoshi nam deze ongelijksoortige elementen en smeedde ze tot een meer samenhangend geheel, een geheel van kennis dat hij aan enkele studenten en aan zijn zoon overdroeg.
De ontwikkeling van het systeem stopte daar echter niet. Net als zijn vader, en inderdaad zoals de meeste oprichters van de huidige systemen van Okinawa, had Shinpo ook een aantal leraren. Van zijn vader leerde hij de verschillende technieken uit de periode van het Ryukyu koninkrijk, evenals het materiaal van Kingai. Verder studeerde hij karate en bojutsu bij Chotoku Kyan, Goju bij Miyagi maar vooral bij Seiko Higa en White Crane bij Gokenki. Hij nam ook deel aan verschillende uitwisselingen met verschillende beoefenaars in Okinawa, inclusief andere studenten van zijn vader. Toen hij in 1960 terugkeerde naar Okinawa, begon hij deze verschillende invloeden te vormen tot het meer samenhangende systeem dat de laatste jaren van zijn leven in zijn dojo aanwezig was.
Terwijl de ontwikkeling van het systeem gemakkelijk begrepen worden kan door simpelweg te stellen dat Shinpo Matayoshi het van zijn vader heeft gekregen en aan zijn studenten heeft geleerd, zou dat veel van de ware diepgang en culturele waarde ervan elimineren. In de jaren voorafgaand aan de oprichting van de Zen Okinawa Kobudo Renmei hebben Shinpo en zijn studenten en trainingspartners veel tijd besteed aan het verfijnen en formaliseren van het systeem. Een paar van de oorspronkelijke leden hadden getraind onder zijn vader, of onder andere studenten van zijn vader (bijvoorbeeld Seikichi Odo was een student van Mitsuo Kakazu, een student van Shinko’s), evenals onder andere kobudo leraren. Anderen trainden al meer dan tien jaar bij hem. Terwijl Shinpo de leider, hoofdleraar en technisch directeur was, was er op dit moment veel samenwerkingswerk op de inhoud van het systeem. Samen, onder zijn leiding, formaliseerden ze het kata systeem, namen beslissingen over wat zou worden opgenomen en uitgesloten, en stelden onder andere sets van kihon voor de basiswapens samen. […]” (Lohse. 2007. pp. 7-8.)
Lohse (Lohse. 2007. pp. 8-9.) geeft ook aan dat in deze tijd een aantal kata geformaliseerd werden op basis van deze technieken en wijst erop dat er altijd verandering en een creative omgang met het basismateriaal geweest is.
“[…] Volgens zijn meest ervaren studenten werkte Matayoshi Shinpo voortdurend met zijn materiaal, groeide hij zijn techniek en voegde af en toe iets toe uit het leermateriaal van zijn vader. Volgens sommige van deze oude studenten waren er nog veel dingen die hij niemand had geleerd. […]” (Lohse. 2007. p. 9.)
Matayoshi Shinpo Sensei overleed op 7 september 1997 op 76 jaarige leeftijd. Hij liet een groote kloof na in de vechtkunstwereld van Okinawa.
Photo credit: Zen Okinawa Kobudo Renmei. (1999). Matayoshi Shinpo Sensei Tsuitou. (Memorial for Sensei Matayoshi Shinpo). p. 0.
Training
Kihon
Zoals boven omschreven bestaan er voor de wapens sets van basistechnieken. Deze worden hojoundo genoemd. Ze zijn uitgangspunt van elke les en worden gedetailleerd gestudeerd.
Kata
Zoals in elke belangrijke traditionele krijgskunst, vertegenwoordigt ook bij ons kata de kern en het hart van de school. Kata beschrijft een set technieken die in een strikte volgorde en op een strikt gespecificeerde manier zijn geïmplementeerd. De praktijk van kata is erg belangrijk in het Matayoshi Kobudo systeem en wordt al vanaf jonge leeftijd aangemoedigd.
Kumiwaza and Oyo
De training van wordt verdiept door trainingstoepassingen van de kata of kihon met een partner (kumi waza) of met andere partners (oyo).
